Groene bitcoin

Onbalans

Het grote probleem van deze tijd is niet zozeer de beschikbaarheid van duurzame energie. De zon schijnt immers onverstoorbaar door, de wind waait en het water blijft stromen. De crux zit ‘m in de opslag en het transport van elektriciteit. Daardoor is er bijvoorbeeld in woestijngebied door een overvloed aan ruimte en zon potentieel veel energie beschikbaar, maar omdat er ter plekke geen afnemers zijn, blijft zij onbenut. Andersom geldt precies hetzelfde. In dichtbevolkte gebieden is de vraag naar stroom zo groot, dat lokale natuurlijke energiebronnen daar onmogelijk op ieder moment aan kunnen voldoen. Het is deze disbalans die de grootste uitdaging vormt voor een duurzame, wereldwijde energievoorziening. Vraag en aanbod liggen simpelweg fysiek te ver uit elkaar.

Piekmomenten

Daarnaast vormt de instabiliteit van het energienetwerk een probleem. Opwekking van stroom en de belasting van het netwerk gaan zelden gelijk op. Als er bijvoorbeeld veel zon is, kan het netwerk deze toestroom amper aan. Aan het einde van de dag – als heel Nederland thuiskomt, kookt, de lichten aandoet en televisie kijkt – verdwijnt de zon juist achter de horizon. Om aan deze piekvraag te voldoen, hebben we dus een overcapaciteit aan duurzame energie nodig, afkomstig van diverse alternatieve bronnen. Tegelijkertijd zoek je dan afnemers voor in de stille uren, omdat die duurzaam opgewekte stroom anders ongebruikt in de prullenbak verdwijnt.

Flexibele afnemers

En daar komen de bitcoinminers in beeld. Zij zijn namelijk maar naar één ding op zoek, en dat is goedkope stroom, ongeacht het moment of de plaats waarop deze beschikbaar komt. Dat verklaart waarom zij zich graag vestigen in afgelegen gebieden, dicht bij energiebronnen die anders onaangesproken zouden blijven. Zo is energie uit aardwarmte en waterkracht in IJsland in trek bij bitcoinminers. Bovendien kunnen zij uiterst snel op- en afschalen, waar andere energieverbruikers die flexibiliteit niet hebben. Om die reden zijn zij een interessante partij voor producten van duurzame energie, die in bitcoinmining een oplossing vinden voor overtollige elektriciteit die anders verloren gaat. En dient zich een piekvraag aan, bijvoorbeeld vanwege strenge vorst? Dan kunnen miners proactief en binnen een halve minuut hun servers uitzetten om het energienet stabiel te houden, zoals dat afgelopen winter in Texas gebeurde.

Buffer en aanjager

Op deze manier kan bitcoin een belangrijke bufferfunctie vervullen voor de stabiliteit van het elektriciteitsnetwerk en is de cryptomunt niet zozeer een bedreiging, als wel een aanjager voor de energietransitie. Laat ik helder zijn. Het minen van bitcoin verbruikt veel energie. Maar we moeten ervoor waken alleen over absolute getallen te praten. De wereld produceert niet precies de goede hoeveelheid energie precies op het moment en op de plek waar het nodig is. Laten we ook kijken naar hoe mining deze onbalans kan gebruiken en zo een positieve bijdrage kan leveren aan de energietransitie.